Niezwykły Świat

Wiersz opowiada o nastolatce, która kiedyś miała przyjaciela. Ich stosunki się pogorszyły, ale mimo to dalej ze sobą byli. On zginął - popełnił samobójstwo, a w liście napisał żeby nikt nie szukał powodu, dla którego to zrobił... Skoro nic nie powiedział - dziewczyna obwinia siebie z różnych powodów, odwołuje się też do cierpienia jakie spotkało ją i resztę osób, które tego chłopaka znały. To wszystko...
Twoja interpretacja daje trochę do myślenia i podoba mi się :3
Jakby się tak zastanowić nad sytuacją, którą opisujesz, to myślę, że można się dowiedzieć jak to jest tylko kiedy coś takiego się przeżyje... Wydaje mi się, że to jest jedna z tych rzeczy, które bardzo trudno sobie wyobrazić, a nawet jeśli się uda, to nie będzie się nawet w połowie równać w tym co jest w rzeczywistości...

Pewnie dlatego nie kojarzy ci się z rapem, bo pisałam w inny sposób i nie chodzi mi o słowa, a o atmosferę i uczucia towarzyszące mi gdy ten wiersz pisałam :p
Niestety nie mam więcej, chyba długotrwały art-block mnie złapał xd
ale jak coś wymyślę i będzie się nadawało, to wrzucę ;3

Po prostu podmiot liryczny skojarzył mi się tymi wszystkimi polonistycznymi rzeczami. Nie lubię gdy na polskim omawiamy wiersze, bo zawsze jest coś takiego, że trzeba trafić w klucz, w to co nauczycielka o tym wierszu myśli, a każdy ma swoje zdanie, tylko nawet jeśli je wypowie, to będzie źle, a fajne jest to, że wszyscy co innego myślą. Bardzo lubię oryginalność i jeśli ktoś właśnie pisze wiersz, to nie zwraca uwagi na takie rzeczy jak oksymoron, zwyczajnie pisze, a na polskim jest rozkładanie tego wiersza, każdej jego części, skupianie się na zrozumieniu wiersza na podstawie jakichś z góry ustalonych środków. Nie ma wtedy zbyt dużo miejsca na uczucia, na podstawie których właśnie powstał wiersz... Podsumowując: każda osoba może odczuć wiersz na swój indywidualny sposób, a na polskim wszyscy muszą myśleć tak samo. Podmiot liryczny i inne podobne słowa kojarzą mi się z polskim, bo właśnie w sytuacji omawiania wierszy na lekcji je poznałam. Nie ma nic złego w tym, że użyłaś słów 'podmiot liryczny', złe są moje skojarzenia, które z tymi słowami się łączą

Wracam po dość długiej przerwie (bo lapka nie miałam, a później ciężko było mi się zabrać do czegokolwiek... #usprawiedliwienie xD), zapraszam do czytania :3

Przemijanie

Ciągle mija czas,
Wszędzie dookoła,
My też znikamy.
Wszystko tak ulotne jest,
Nikt niezapamiętany.
Twarze, które znamy,
Głos tego, kto odejdzie…
W pamięci zostaną zatarte
Wszystkie wspomnienia,
Choć dawniej tyle warte…


W samotności, czekając na Ciebie

Czemu patrzę na nieistniejące niebo?
Jaki jest sens by siedzieć tu?
Wszystko minęło,
Nie ma miłości, nie ma snów.
Tobie nie zależy, przestałaś się zbliżać.
Zabrałaś wszystko co ważne,
Tylko mnie pozostawiłaś by żyć.
Czemu dałaś mi tak wielkie cierpienie?
Gdy jest się samemu, sens wszystkiego znika.
Nie ma nawet ciemności, w której bym się skryła.
Do Ciebie, Śmierci piszę ten wiersz… Przyjdź tutaj.
Od dawna odliczam godziny, minuty…
Pokaż mi raj,
Który nie jest odziany w samotności buty.


Tylko Ty

Tyś jest światłością zabłysłą w  mej duszy,
Gdzie jesteś, tam nie ma żadnej katuszy.
Moje ukojenie największe, jedyne,
Gdy smutno w ramionach swych ukołysze.
Nie wyobrażam sobie by życie płynęło bez Ciebie,
Z Twoją osobą w każdej chwili czuję się jak w niebie.
Tak wiele znaczysz dla mnie, Kochanie…
Jeśli byś odszedł, chyba ciemność cały świat ogarnie.
Te wszystkie uczucia do Ciebie tak duże,
Żadnymi słowami ich nie wyrażę.
Nawet jeśli się starzejemy, a czas ciągle mija,
Niech nie upadnie nigdy miłości tej siła…

/ciekawe czy kiedykolwiek zaczną mi przychodzić do głowy jakieś dobre tytuły xD

Do wszystkich tu ciekawych: są już wyniki konkursu, na który napisałam Żegnaj, Agonio
i... nie ma mnie na podium... Wiedziałam że tak będzie xD
Mimo wszystko cieszę się, że wygrała ta osoba, którą chciałam żeby wygrała :3
#stjupowypolski
I nie poddam się, wystartował kolejny temat na wiersz i tym razem się wykażę i się spodoba :v
O ile go napiszę, bo jeśli weny nie będzie to może być słabo :p

5.Hope

Nadzieja

Nadzieja
Chocby najmniejsza...
Dzięki niej znów pojawia się tęcza.
Pomaga wierzyć, że Ci się uda,
Możesz z nią spełniać największe cuda.
Dasz radę,
Góry przeniesiesz,
Wygrasz,
Poradzisz sobie,
Ale miej tą nadzieję,
Niech ona nie zginie...



6. Fireflies

Świetliki

Na zegarze już północ,
A one świecą,
Rozjaśniają ciemną noc
Migocząc miłością.
Są jak gwiazdy na niebie,
Tylko trochę bliżej;
W lesie, w ogrodzie.
Lecą coraz wyżej,
To znów opadają,
Dają szczęście ciemnej nocy,
A tylko się mienią.
Każdy ten świetlik
Jest nową nadzieją.
Rzuca lekki blask
Strach ciemności odpędza.