Niezwykły Świat

Danny

Daniel Luminus

Wyjąłem z plecaka duże słuchawki i podałem dziewczynie.
-Kompletnie wszystko zagłuszają. Tylko na lekcjach ich nie ubieraj , bo się ktoś wydrze.- Uśmiechnąłem się. Mój telefon zapikał , co znaczyło , że do końca przerwy zostały dwie minuty , więc trzeba się zbierać. Dziewczyna założyła słuchawki , więc na migi pokazałem jej , że spadamy. Kiwnęła głową i zeszliśmy po schodach. Wyszliśmy dokładnie w momencie gdy zadzwonił dzwonek. Szybko zapiąłem kłódkę w kratach i pobiegliśmy do klasy. Na zakręcie przy sklepiku wleciałem w jakiegoś chłopaka i wylądowaliśmy na ziemi.
-Mam deżawi ... - mruknąłem , zbierając się z ziemi. -Czy ja już dzisiaj na kogoś nie wpadłem ? - zapytałem sam siebie i wyciągnąłem rękę do chłopaka. Pomogłem mu wstać ( chociaż wątpię , by było to konieczne ). -Sorry . Żyjesz ? - zapytałem z przepraszającym uśmiechem.

Danny
Daniel Luminus

Chłopak szybko poszedł , tak jak ja i Victoria. Była historia , a nasza wspaniała nauczycielka uśpiła głosem sama siebie. Fioletowowłosa założyła słuchawki i kontaktowaliśmy się pisząc na kartce. Tak mniej więcej minęła lekcja. Pod koniec przypomniałem sobie , że zostawiłem telefon na 3 piętrze. Na przerwie postanowiłem po niego wrócić. Zostawiłem Victorie i ruszyłem korytarzem. Kątem oka zobaczyłem chłopaka , na którego wpadłem. Słuchał muzyki , siedząc tyłem do mnie. Nie widział mnie. W tym momencie do głowy przyszedł mi naprawdę debilny pomysł. Zresztą jak zwykle , gdy nadarza się ku temu okazja. Po cichu zakradłem się za chłopaka. Cicho słyszałem muzykę z jego słuchawek , więc byłem pewny , że mnie nie słyszał. Trochę się uspokoiłem . Potem przystąpiłem do akcji. Jednocześnie położyłem mu ręce na obydwu ramionach i lekko nim potrząsnąłem. Podskoczył zaskoczony i wystraszony . Natychmiast się odwrócił , w sam raz , żeby zobaczyć resztki mojego "pokerface'a". Gdy zobaczyłem jego minę zacząłem się śmiać , tracąc oddech.
-Szkoda..że....się....nie...wi...dzisz...- powiedziałem z trudem między ponownymi wybuchami śmiechu.

Green
-Co to było!?- Krzyknąłem zaskoczony do ... chłopaka, na którego wpadłem przy sklepiku... jak on się nazywał?Nie pamiętam... Akurat w tej chwili przechodziły obok nas trzy śliczne dziewczyny i wszystkie parsknęły śmiechem.
- No to fajnie. Jakbym miał jakąś reputację,  padłaby w gruzach- Mruknąłem do siebie, po czym sam zacząłem się śmiać. Mój "kolega" tarzał się po ziemi ze śmiechu, a ja zacząłem sobie wyobrażać swoją reakcję widzianą jego oczami. Reszta przerwy, a także wszystkie lekcje minęły spokojnie. Gdy tylko wybiegłem ze szkoły, pognałem do parku. Miałem się z nią spotkać. Po dwóch minutach biegu dotarłem do pierwszej parkowej ławki i czekałem. Nie wiem, ile to trwało, ale wydawało mi się, że wieki... Usłyszałem, że burczy mi w brzuchu. Nie mogłem się już doczekać. W końcu go zobaczyłem. Niósł ją. Już po Dziesięciu minutach byłem najedzony... i spłukany.
-Jak ja kocham pizzę - Powiedziałem sam do siebie, po czym ruszyłem wolnym krokiem w stronę domu.

Danny

Daniel Luminus

-Zatrzymaj je. - uśmiechnąłem się i dałem jej słuchawki. Uśmiechnęła się z wdzięcznością. - To ja spadam , cześć ! - rzuciłem i odwróciłem się w kierunku , gdzie zostawiłem motor. Miałem wrażenie , że o czymś zapomniałem ...
-Czekaj ! - odwróciłem się i krzyknąłem za dziewczyną. Staliśmy już kilkanaście metrów od siebie , ale usłyszała mnie i spojrzała w moją stronę. - Chcesz iść ze mną na Imprezę Walentynkową ? - zapytałem.
- Jasne ! - odkrzyknęła , a ja zauważyłem , że się uśmiecha.
Kiwnąłem głową i poszliśmy oboje w swoją stronę. Na lekcji napisałem je mój numer , więc problemu ze zgadaniem się nie będzie. Ucieszony wsiadłem na motor i odpaliłem. Szybko wróciłem do domu. Pierwsze , co zobaczyłem , to Makaronika leżącego na środku ogródka. Na mój widok zerwał się i zaczął szczekać.
-Szszszsz , bo się sąsiedzi wydrą ! - uciszyłem go. - Też się cieszę. Zaraz ci dam śniadanie. I w sumie obiad też. - uśmiechnąłem się i otworzyłem drzwi do domu. Pierwsze , co zauważyłem , to ogromna kałuża. Cicho jęknąłem.
-Mama się ucieszy.- mruknąłem i omijając kałużę dostałem się do ... całkowicie zalanej kuchni. W kranie woda była odkręcona na full.
-Ale jak ?! - Sięgnąłem ręką do pokręteł i wyłączyłem strumień wody. Jednak zapomniałem o fakcie , że blat jest śliski , i gdy tylko się o niego oparłem , moja ręka poślizgnęła się , a ja wleciałem do kałuży. Zerwałem się natychmiast. Otoczyły mnie niebieskie iskry , takie jak te , które rano skakały po rozlanej wodzie. Makaron zaczął warczeć , a ja ocknąłem się z chwilowego ... zamyślenia ? Ja potrafię się zamyślić ?! Coś nowego ... Sięgnąłem ręką do szafki , gdzie powinna być karma , starając się ignorować iskry. Potem przypomniałem sobie , że skoro rano nie było tam karmy , to skąd pomysł , ze będzie tam teraz ? Wyszedłem z kuchni i skierowałem się do swojego pokoju. Gdy wszedłem , światło samo się zapaliło. Spojrzałem na wiszącą lampę ze zdziwieniem . Tu nigdzie nie ma żadnych czujników ... Nieważne . Schyliłem się do kupy śmieci , powtarzając chyba dokładnie to , co robiłem rano. Tym razem udało mi się wygrzebać pudełko z karmą.
-Maaaaaaaaaaaakaaaaaaaaaaroooooooooooon ! - krzyknąłem , a w ułamku sekundy do pokoju wbiegł mój pies. A raczej coś , co mogło być moim psem.
-Jeżusi przenajświętrzy ! - wrzasnąłem. - Makaronik , co ci jest ?!-
Powiedzmy , że wygląd mojego psiaka uległ ... przemianie. Zamiast złotego golden retriver'a przede mną była ... wielka puchata i osmalona kulka , która szczekała.
-Wyglądasz , jakby cię prąd poraził ! - powoli zacząłem się uspokajać. - Dobra , nie ważne. W sensie ważne , ale zaraz się tym zajmiemy. Na razie jedz. - wysypałem na podłogę połowę zawartości pudełka. Tata wydarłby się na mnie , ale cóż ... Taty nie ma , darcia nie ma , pies może jeść z podłogi. Wstałem i przyniosłem z łazienki szczotkę do włosów. Siostry oczywiście. Ja nie potrzebowałem szczotki , a mama wzięła swoją ze sobą. A ojciec ? On był łysy , więc jemu szczotka też nie potrzebna , chyba , ze chciałby sobie wąsy wyczesać. Ale to już nie mój problem. W każdym razie zająłem się czesaniem Makaronika. Jak rzadko. Siostrzyczka się ucieszy , jak znajdzie szczotkę całą w zwęglonych kłakach. Po doprowadzeniu psa do stanu przeciętności postanowiłem zająć się ... sobą ? Nie wierze w to , co mam zamiar zrobić ... Zwykle na imprezy idę tak jak jestem , a dzisiaj ? Dzisiaj walentynki ... Wyjąłem telefon i sprawdziłem godzinę.
-Już piętnasta ?! O kurcze ... - westchnąłem. - O , SMS ... -
Przeczytałem wiadomość i szybko odpisałem. W sensie , szybko , ja szybko. Jakieś dziesięć minut po jej otrzymaniu.
-Czyli za piętnaście mam być u Victorii. Sweet... - mruknąłem. Zerknąłem na szafę.
-Ciekawe , czy coś tam znajdę ... - podszedłem do niej i zacząłem wyrzucać z niej ciuchy , szukając czegoś , co można by ubrać na tą imprezę. ... Nie poznaję siebie , zacząłem się czymś przejmować ...