Niezwykły Świat

KP 1


Imię:Tsube
Wiek:1.6
Płeć: Basior
Żywioł:ciemność
Moce: Kwintesencja mroku, Ciemny  cios
Na czym polegają moce:może sprawić, że w miejscu, w którym się znajduje zrobi się bardzo ciemno( na razie zbyt słabo panuje nad swoimi mocami i potrafi sprawić, żeby ciemność utrzymywała się nie dłużej niż minutę), coś na wzór zatrucia przeciwnika (chwilę po zadaniu ciosu) działanie ogłuszające - przeciwnik przez około 3 sekundy nic nie widzi
Charakter: skromny, nieśmiały, wytrzymały, pomocny, miły itd :D
Partner:wolny,
Rodzina: -
Talizman:



KP 2

imię: Five
Wiek: 1.8
Płeć: Basior
Żywioł: Woda
Moce: Umiejętność podnoszenia tafli wody, chodzenia po niej, Obrona wodą (tarcza), gdy wilk jest pod wodą dłużej niż 3 minuty tworzą mu się skrzela
Charakter: Nieśmiały, miły, stanowczy (uparty) sprytny, raczej tchórzliwy, pomocny
Partner:wolny
Rodzina: Rodzice podrzucili wrogiej watasze małego wilczka (Five). Ich planem było zapoznanie Five'a z tą watahą, w czego skutek, gdy młody urośnie, będzie wiedział, jakie są słabe punkty watahy Błysku. Wtedy odbiorą syna, czyli jakby ukradną z tej watahy. Gdy Five dowie się, że są jego rodzicami i że był we wrogiej watasze, będzie chciał im pomóc i tym sposobem unicestwią watahę Błysku. Jednak prawie nic nie poszło po ich myśli. Five dowiedział się od starej wilczycy z jarmarku, że jako jedyna widziała, jak rodzice go ZOSTAWIAJĄ. Wtedy już wiedział, że ich nienawidzi.
Talizman:


KP 3

Imię: Mirror
Wiek: 2
Płeć: Wadera
Żywioł: Światło
Moce: świecenie, (cios) chwilowe oślepienie, spowodowanie, że nie wiadomo skąd, światło zacznie się odbijaś od jej (lustrzanego) ciała.
Charakter: Skryta w sobie, Tajemnicza, szybka, wytrzymała, pomocna
Partner: wolna
rodzina: zginęli
Talizman:

Ostatnio edytowany przez NinjaCheese_ (27-04-14 10:52:02)

Zaczynamy !

Tylko kilka wiadomości organizacyjnych :

1. Jest jesień.
2. Pamiętać , jesteśmy wilkami ! Nie mamy kontaktu z technologią ani niczym typowo ludzkim ! I nie zbliżamy się do osad , nie a pierwszych stronach opowiadania ! ;)
3. Mieszkamy niedaleko siebie , ale niekoniecznie się znamy.
4. To początek , proszę o rozbudowane posty ! Min. 5 zdań , opisy , myśli , mamrotanie do siebie itd... :)


Ariana

Moja matka od kilku lat chorowała na chorobę , która uniemożliwiała jej rządzenie watahą , żyła właściwie tylko dzięki pomocy szamanki. Wszystkim zawsze zajmował się tym tata. Jednak kiedy zginął cały obowiązek spadł na mnie. Z zewnątrz wciąż byłam pełna dumy , wydawałam się być pewna siebie i tego co robię. Jednak na prawdę byłam sparaliżowana przez strach , nie wiedziałam co robię. Nadal nie wiem. Wataha straciła wielu członków , którzy zwyczajnie nie chcieli mieć tak nieudolnej Alfy. Zostali tylko ci , którzy nie mieli gdzie się podziać , przyjaciele rodziców i ich dłużnicy. Ale ja nie umiem o nich zadbać , nawet ich nie znam , nic nie wiem o rządzeniu watahą.

Potrzebuję pomocy , ale nie ma tu nikogo , kto mógłby mi jej udzielić.

...

Obudziłam się wraz z pierwszymi promieniami słońca. Wstałam i wyszłam z jaskini. Tuż przdemną roztaczał się widok na niewielką łąkę , która dalej wchodziła w las. Obok jaskini płynął mały strumyk za którym była wydreptana ścieżka do Jeziorka - głównego wodopoju watahy.
Było cicho , żadnych wyć i szczeków , tylko cichy śpiew ptaków i szum strumienia. Uśmiechnęłam się. Lubie ten spokój , nie zakłócony przez żadne szczeniaki.
Powolnym krokiem ruszyłam w kierunku jaskini szamanki.

Cody

Obudził mnie szum na legowisku obok. Leniwie otworzyłem jedno oko. Widziałem jak moja siostra wstaje i wychodzi z jaskini. Westchnąłem i otworzyłem drugie oko. Wstałem i przeciągnąłem się. Ziewnąłem. Wczoraj w nocy do późna włóczyłem się po lesie z Ekipą i teraz byłem potwornie zmęczony. Mimo to pierwsze o czym postanowiłem , to wpaść do Mirati , jednej z członkiń wymienionej wcześniej grupy. Wyszedłem przed jaskinię , mrużąc oczy w rażącym słońcu.
-Jak ja nie cierpię słońca... - mruknąłem sam do siebie i pobiegłem w kierunku lasu.

Daria

Obudziłam się o świcie. Słońce było jeszcze nisko. Przeciągnęłam się leniwie. Spojrzałam na moją nauczycielkę szamankę. Jeszcze spała, ale powoli się budziła. Wyjrzałam z jaskini. W stronę naszej jaskini szła młoda alfa.
- Pewnie znowu chce pogadać z nauczycielką.- Pomyślałam i wybiegłam nad jeziorko, żeby napić się pysznej orzeźwiającej wody. Kiedy właśnie miałam zanurzyć język w zimnej wodzie, usłyszałam głośny bieg. Obejrzałam się. Biegł tam młodszy brat alfy. Chciałam się przywitać, ale przypomniałam sobie, że mama mnie uczyła, że nie wolno odzywać się do alfy, ponieważ są wyższej rangi. Westchnęłam i wzięłam parę łyków pysznej wody.
- Może odwiedzę Lejlę? Pewnie jest taka samotna.- Odwróciłam się i pobiegłam w stronę jej jaskini. Stanęłam przed jej jaskinią. Zawsze bałam się tam wejść, bo jest taka ciemna, ma tyle pajęczyn i ogólnie jest straszna. Ale weszłam po dłuższej chwili. Szłam powoli, ale pewnie. W końcu doszłam do Lejli. Jeszcze smacznie spała. Uśmiechnęłam się lekko. Tak słodko spała. Dotknęłam ją nosem aby się zbudziła.


Lejla

Obudził mnie czyjś zimny nos. Podejrzewałam że to Daria, bo żaden wilk nie zbliżyłby się do mnie tak blisko. Otworzyłam powoli oczy. Ziewnęłam i przeciągnęłam się.
- Hejka Lejla.- Powiedziała Daria.
- Cześć Dari.- Powiedziałam uśmiechając się lekko. Przeszłyśmy przez moją jaskinię.
- Może na coś zapolujemy?- Zapytała Daria. Pokiwałam z pewnością głową. Pobiegłyśmy szybko. Przepłynęłyśmy jeziorko i pobiegłyśmy do lasu. Zatrzymałyśmy się przed lasem aby się otrzepać z wody. Poszłyśmy powoli w głąb lasu. Usłyszałam sarny po krótkiej chwili. Skuliłyśmy się przed krzakiem.
- Może ja to zacznę?- Daria pokiwała łbem i trochę się wycofała.- Dam ci znać kiedy skoczyć.- Czekałam na odpowiednią chwilę. Pokazałam łbem że teraz ma skoczyć ze mną i od razu rzuciłam się na zwierzynę. Po krótkiej chwili powaliłyśmy sarnę na jeszcze wilgotną od rosy ziemię. Udusiłyśmy ją i zaczęłyśmy ucztę.

Ariana

Po chwili byłam już u szamanki.
-Cześć. - przywitałam się , najzwyczajniej na świecie. Ta wilczyca wychowywała mnie od choroby matki , gdy tata nie miał dla mnie czasu , w tej relacji nie obowiązywały żadne rangi.
Teyla uśmiechnęła się.
-Proszę. - powiedziała , podając mi torbę z ziołami dla matki. Jak zwykle od razu wiedziała po co przyszłam. - Wszystko dobrze ? - zapytała.
-Tak , czemu pytasz ? - odpowiedziałam pytaniem , lekko zaskoczona.
-Jesteś teraz Alfą. I sobie nie radzisz. - powiedziała , jak zwykle szczera. Do bólu.
Uśmiechnęłam się krzywo.
-Dzięki , że tak myślisz. - powiedziałam. - Ale masz rację. Nie mam pojęcia , co mam robić. - przyznałam.
-Zbliża się zima , musisz urządzić polowanie , albo nasza wataha zginie z głodu. -
-Racja ! Dziękuję. - powiedziałam i wybiegłam z jaskini. Trzeba jak najszybciej się za to zabrać.

Cody

Po kilkunastu minutach byłem przed jej jaskinią. Chwilę zastanawiałem się jak ją wywabić. Wygrała prostolinijność.
-MIRATI !!!!!! - wrzasnąłem na cały głos. Chwilę potem z jaskini wyszła wkurzona do granic możliwości wilczyca.
-Zaraz cię ukatrupię. - powiedziała głosem bez cienia litości. Zaczęła niebezpiecznie szybko iść w moją stronę. Na chwilę straciłem pewność siebie , ale w mojej głowie narodził się dość chytry plan.
-Najpierw mnie złap ! - krzyknąłem , posyłając jej promienny uśmiech i zacząłem biec ile sił w łapach.