Niezwykły Świat

Elza Rose

Popatrzyłam ma swoje czerwone paznokcie.
- Masz rację.- A kurak wpadł mi niezły pomysł.- Wiecie co? Mam pomysł na fajną kryjówkę.- Dałam im znak aby szli za mną. Wyszliśmy z pokoju rozglądając się.
- Wiecie o zamkniętym piętrze?- przytaknęli. Wszyscy widzieliśmy schody , zagrodzone kratą.- Przyśniło mi się .- powiedziałam.- Wiem jak się do niego dostać.- Oparłam z dumą w głosie.- Według snu przejście powinno być ...- Wymacywałam ściany.- Tutaj.- powiedziałam po chwili .- Jednak mój sen był prawdziwy.- Odparłam z uśmiechem. Otworzyły się drzwi.
- Proszę wchodzić.Wiem że jest trochę ciemno ale mam latarkę.- dodałam jeszcze na zachętę.


Anni Quinn

- Odejdź nie mam ochoty z tobą rozmawiać.- Wyganiał mnie dziwnym głębokim głosem.
- Nie masz normalnie takiego głosu.- Odwrócił się do mnie z zaślinionymi ustami i dziwną twarzą.
- D-Den?- Zaniepokoiłam się kiedy wstał i był wyższy ode mnie a normalnie był tej samej wysokości. Wszystko mi się trzęsło. Patrzyłam na niego ze strachem.
- D-D-Den?- Zaczęłam powoli wyciągać do niego rękę, a on na nią się patrzył jakby pierwszy raz coś takiego widział.

Ostatnio edytowany przez Wilczyca68 (28-03-14 18:09:16)

Elza Rose

Wrzasnęłam jak zauważyłam szkielet.
- Jest sztuczny.- Powiedział chłopak i zaczął do nas machać ręką szkieleta. Zaczęłam się cicho śmiać.
- Chodźmy lepiej jeśli chcemy zdążyć zobaczyć pomieszczenie przed ciszą nocną.- Odparłam i zaczęłam iść po schodach. Machałam światłem w jedną i drugą stronę.
- Kto ma ochotę na straszne opowieści?- Zapytałam przyjaciół. Camila na chwilę zamarła.
- Dobra. Żartowałam.- Odparłam do Camili obejmując ją. Szliśmy w ciszy. Nagle zauważyłam że schody się skończyły. Rozejrzałam się.
- Według mojego snu włącznik światła jest...- Wymacywałam ścianę.- Tutaj!- Zawołałam światło i całe pomieszczenie się zaświeciło. Było w niej jak w zwykłej sali. Ławki, krzesła ale pajęczyn było bardzo dużo. Uśmiechnęłam się. Oczy mi się zaświeciły. Nie było tutaj żadnych okien. Na nasze szczęście.


Anni Quinn

Dotknęłam jego czoła. On się odwrócił i wybiegł z pokoju nie zamykając za sobą drzwi. Zmarszczyłam czoło i zaczęłam pościg. Wybiegłam z pokoju zatrzaskując za sobą drzwi. Biegłam za nim ale nie doganiałam go. Zatrzymałam się szybko oddychając. Opuściłam głowę.
- Co się z nim stało. Wyglądał jak wściekły wilkołak, ale...- Popatrzyłam w stronę której uciekał Den.
- To nie możliwe.- Szepnęłam.

Elza Rose

Zastanowiłam się.
- Cóżż... Zaczęła bym wymyślać więcej kryjówek, bo jeśli ktoś zobaczy jak wchodzimy będzie źle, więc musimy mieć plan b.- Odparłam do przyjaciół. Usiadłam na jednej z ławki. Otarłam palec o ławkę i popatrzyłam na niego z urazą.
- Fuujjjj!- Zawołałam w myślach.- Poczekajcie chwilę muszę wyjść na nasze piętro po ścierkę. Nie wytrzymam w takim brudzie!- Zawołałam i zaczęłam iść po schodach. Kiedy wyszłam rozglądnęłam się czy nikt nie patrzy. Wyszłam a za mną zamknęło się wejście. Weszłam do pokoju i wzięłam ścierkę która była na szafie. Pobiegłam w stronę łazienki. Wzięłam mop oraz jakiś pojemnik i napełniłam go wodą w mydłem ( w płynie). Wyszłam i szłam w stronę tajnego wejścia, kiedy usłyszałam kroki. Zamarłam na chwilę ale nikt tu nie podszedł. Rozejrzałam się dokładnie i otworzyłam " drzwi"- weszłam. Schodziłam szybko ale pewnie. Kiedy byłam na dole spojrzałam na towarzyszy którzy dziwnie patrzyli na mnie i rzeczy które przyniosłam.
- Co? Nie będę myśleć w takim bałaganie.- Oburzyłam się. Podałam ścierki Dexter'owi i Camili.- To co do pracy?[/color[color=red]]- Zapytałam i włożyłam mop do pojemnika. Przyjaciele popatrzyli po sobie i przytaknęli z uśmiechem. Uśmiechnęłam się podekscytowana i wyjęłam mop. Zaczęłam nim jeździć po całym pokoju. Camila i Dexter zaczęli ścierać półki. Kiedy skończyłam popatrzyłam na nich miłym i słodkim wzrokiem, jakbym mówiła: " Jak oni razem słodko wyglądają". Zaczęłam i cicho śmiać.

Ostatnio edytowany przez Poginka (02-04-14 13:39:06)

Elza Rose

- Nic tylko...- Nie mogłam powstrzymać śmiechu.- Tak słodko razem wyglądacie.- Nie wytrzymałam i wybuchnęłam śmiechem ale od razu się opanowałam.
- Dobra teraz wracam na ziemię.- Odparłam i usiadłam na jednej z ławek. Oparłam brodę o dłoń.
- Cóżż... Co teraz? A właśnie nowe kryjówki.[/color[color=red]]- Odparłam wyjęłam z torebki kartkę i długopis.
- Macie jakieś pomysły? Szkoda że ta Akademia nie ma strychu.- Odparłam ze smutkiem.


Anni Quinn

Spojrzałam na podłogę i wróciłam do pokoju.
- Gdybyśmy się nie pokłócili nie doszłoby do tego.- Odparłam ze smutkiem.- Głupia Anii! Jesteś tylko kłębkiem nieszczęść.- Zawołałam pukając się w głowę pięścią.
- Może zobaczę co tak u Elzy i Camili. Pewnie wróciły już do pokoju.- Wstałam i ruszyłam w stronę drzwi do pokoju Camili i Elzy. Kiedy byłam pod nimi zapukałam lekko. Kiedy nikt się nie odezwał zapukałam mocniej i pewniej. Nikt nie odpowiedział.
- Będę tego żałowała. Alee...- Uchyliłam lekko drzwi ale w środku nikogo nie było. Na łóżku Elzy leżały cztery naszyjniki. Podniosłam je i popatrzyłam na nie ze smutkiem.

Elza Rose

- Masz rację. Z mojego telefonu wynika że za dwie godziny jest cisza nocna i sprawdzanie pokoi czy wszyscy są.- Odparłam wchodząc na schody. Szliśmy jakby wieczność ( albo dwie minuty) kiedy uderzyłam nosem w ścianę. Wszyscy się roześmialiśmy.
- Dobra. To było akurat zabawne.- Odparłam z uśmiechem.- Może jeszcze przyjdziesz do nas. Pogadamy sobie.- Dexter miło pokiwał głową. Przyłożyłam ucho do ściany.- Chyba nikt nie idzie.- Odparłam otwierając " drzwi". Weszliśmy do naszego pokoju a tam na łóżku siedziała Anni.
- Anni. Co ty tutaj robisz?- Zapytałam ją zdziwiona.


Anni Quinn

- Nic. Chciałam tylko was odwiedzić.- Odparłam smutno chowając za sobą naszyjniki.- Gdzie byliście.- Zapytałam ich smutnym głosem. Elza stała się jakaś zakłopotana.
- Byliśmy... u Dexter'a.- Uśmiechnęła się do mnie dziwnie.
- Dobra. To ja może już pójdę.- Odparłam cichym głosem i wyszłam z pokoju. Kiedy znalazłam się na korytarzu Elza zatrzasnęła za mną drzwi. Poszłam do pokoju z opuszczoną głową. Kiedy weszłam do pokoju Den siedział na miejscu w którym był przed zamienieniem się w wilkołaka. Usiadłam obok niego zakłopotana.