Niezwykły Świat

Elza Rose

Rozmawialiśmy. Dopiero teraz zauważyłam Camile.
- Witaj Camila wybacz że ciebie nie zauważyłam.- Ona lekko się do mnie uśmiechnęła. Akurat przyjechał... robot? I podał nam meni. Po złożeniu zamówień odjechał do innego stolika. Zaczęliśmy się śmiać. Chyba każdy to zauważył że to jest robot. Pierwszy raz chciało mi się płakać ze śmiechu! To było bardzo miłe uczucie, którego nigdy nie zapomnę.
- Muszę zapytać się Dexter'a czy chce być moim " chłopakiem". Ale od czego zacząć?- Myślałam z niepokojem. Zwróciłam się o pomoc do Anni.
- Wszystko załatwię.- Mrugnęła do mnie porozumiewawczo. Coś tam szeptała do Dexter'a a kiedy skończyła chłopak otwarł szeroko oczy.- Teraz możesz go pytać.- Wznów Anni do mnie mrugnęła. Przełknęłam ślinę.
- Dexter, chciałbyś być moim tymczasowym chłopakiem?- Wyszeptałam do niego. On lekko pokiwał głową.- Dzięki jesteś świetny!- Wyszeptałam i cmoknęłam go w policzek tak aby nikt tego nie zauważył.


Anni Quinn

Byłam z siebie dumna że pomogłam Elzie. Wynikłam z pokiwania głowy Dexter'a że oni są teraz parą! Jakie to ekscytujące!
- Też chciałabym mieć tego jedynego.- Rozmyślałam ze smutkiem. Ale chciałam aby moje nowe przyjaciółki były szczęśliwe ( tak samo jak przyjaciele). Oni wydawali się być szczęśliwi, a kiedy oni są szczęśliwi, to ja też. Odetchnęłam głęboko. Chciałabym żeby ta chwila trwała wiecznie!

Elza Rose

Przewróciłam oczami. Zaśmiałam się cicho.
- Po prostu przy Amacie zachowujmy się jak... ee... " kochająca" się para.- Zaśmiałam się ponownie tylko trochę głośniej. W tym samym momencie robot przyniósł nam dania które zamówiliśmy.
- Na razie nie musisz się obawiać Amata nie ma go w pociągu. Sprawdziłam w nocy, kiedy wszyscy spali.- Uśmiechnęłam się do Dexter'a.


Anni Quinn

Ach po prostu chciało się patrzeć na tych dwojga! Najpierw nieśmiały pocałunek w policzek, a na czym się to całe flirtowanie skończy? Ślubem? Dziećmi? Czym, ja się pytam! Zaśmiałam się w duchu.
- Już całkiem rozleciałam kiedy Dexter zapytał się co ma robić jako jej chłopak!- To było takie zabawne ale śmiałam się tak żeby nikt nie usłyszał.

Camila Collins

Zauważyła mnie. Po takim czasie ? Lekko się uśmiechnęłam. Sztucznie. Czułam się niewidzialna. Czemu oni potrafili się śmiać , a ja nie ? Czy to aż takie trudne ?
Parę sekund później Dexter został chłopakiem Elzy. Szybko zjadłam to co miałam na talerzu , wstałam i bez słowa odeszłam. Nawet mnie nie zauważyli. Tylko Drake i Dexter odprowadzili mnie wzrokiem. Żadnego pożegnania , nic. Wróciłam do przedziału , zabrałam zeszyt i piórnik. Potem przeszłam się kawałek dalej i zamknęłam w innym przedziale , tam , gdzie będę mogła pobyć sama. Wyciągnęłam rysunek , który powstał na jadalni i przytuliłam go. Teraz był dla mnie więcej ważny niż wcześniej. Niż cokolwiek kiedykolwiek.

Rose Valentine

-Gdzie go zrobili ? Wygląda zupełnie jak człowiek ! Gdyby nie ta gładkość w poruszaniu nigdy bym się nie zorientowała. - zapytałam.
-To jedna z zabawek wydziału mechaniki , dla ludzi z talentem do budowania maszyn i takie tam. - wyjaniła pokrótce Darcy.
-Naprawdę ? W akademii jest taki dział ? -
-Tak. Wiesz , przyjmują tam wszyyyystkie talenty , więc się kilka działów porobiło. Między innymi właśnie ten. -
-Aha. Dobrze wiedzieć. A jak wyglądają lekcje w akademii ?-
-Wstajemy o wschodzie słońca , o równej godzinie zaczynamy lekcje. Na początku są ćwiczenia poranne , potem parę innych zajęć i na koniec każdy ma najmniej godzinne zajęcia dotyczące konkretnie jego talentu. My , aktorzy - pokazała na mnie , siebie i Nicka - mamy przygotowania do sztuk , naukę aktorstwa , tworzywa teatralne i inne takie. Pomagamy osobą od mody w tworzeniu kostiumów , wspierając ich o dane sztuki , tak jak i z muzyką. - Tym razem kiwnęła na Marka , Ninę i Izabel.
-A jest ciężko ?-
- Jak złapiesz rytm szkoły to nie. Inaczej możesz mieć drobne problemy , ale jak coś , to podejdź do nas. Zresztą skoro jesteś zapowiadającą się nieźle aktorką , to będziesz miała z nami kontakt.

Dexter

-Patrząc na nią nie wiem. Niby jest taka "obca" , a jednak wczoraj , z tego co słyszałem , pomogła wam. Kto ją wie. - powiedziałem znad talerza.

Will/Drake Harper

-Nom.- zgodziłem się z "zielonym". Szybko zjadłem swojego tosta , po czym dotarł do mnie tekst o Camili. - Pójdę sprawdzić. Żeby nie było , że my tu gadamy , a ona płacze. - powiedziałem , po czym wstałem i odszedłem w kierunku przedziału. Tam jednak Camili nie było. Sprawdziłem kilka przedziałów , znalazłem ją dopiero w jednym z ostatnich. Drzwi były zamknięte. Zapukałem.
-Wszystko dobrze ?-zapytałem.

~Będę trochę kierował Camilą , nie obraźcie się :)

Dexter

-Tak.- powiedziałem. Ale w myślach nie byłem pewien. Lubić lubię , ale nie ufam. Nikomu. Taki już jestem. - A ty ? Razem z nią i Camilą wydajecie się być już najlepszymi przyjaciółkami , a nie znacie się zbyt długo. - powiedziałem , kończąc jedzenie.

Will/Drake Harper

Usłyszałem kroki za sobą. Elza. Idzie tu. No świetnie. Na migi pokazałem jej , że wszystko gra i że chcę sam pogadać z Camilą. Odeszła , a ja zostałem sam przed zamkniętymi drzwiami. Po chwili jednak usłyszałem zgrzyt i dziewczyna lekko uchyliła drzwi. Nie czekając dłużej wślizgnąłem się do środka.