Niezwykły Świat

Elza Rose

Nie zdziwiło mnie pytanie Rose.
- Mój dawny chłopak, nazywa się Amat Brown. Ja go nienawidzę dlatego żee... kiedy byliśmy razem po pierwsze zdradzał mnie wielokrotnie a ja wielokrotnie dawałam mu szanse, a po drugie kiedy się nie zgadzaliśmy bił mnie! Co wy byście zrobiły gdybyście miały takiego chłopaka i boicie się z nim zerwać bo tak czy siak znajdzie cię, czy chcesz tego czy nie!- Zawołałam z niepokojem. I jeszcze muszę z nim wytrzymać cały rok szkolny! O Boże jak ja wytrzymam?!- Pytałam sama siebie.- I jeszcze w tej samej klasie! Będzie mnie zmuszał abym znowu z nim chodziła! Dziewczyny pomóżcie mi!- Rozpłakałam się. Nie wiedziałam co miałam robić.- Ta Akademia z nim... to będzie... PIEKŁO!- Wołałam przerywając przez płacz.- A jeśli się zgodzę być z nim znowu będzie mnie bił i zdradzał! Nie wiem co o tym myśleć.- Schowałam twarz w dłoniach, płakałam nom stop.- Jak sądzicie co powinnam zrobić. Będzie mnie zmuszał i zmuszał, dzień i noc! Będzie mnie napadła w nocy i porywał i wypuści mnie dopiero w tedy kiedy się zgodzę!- Dziewczyny patrzyły po sobie jak na to zaradzić. Lecz nikt nie mógł tylko on albo jego przyjaciele ale ich nie ma ich w tej Akademii.- Jest tylko jedna osoba co mogłaby go namówić żeby tego nie robił. ON!- Zawołałam.- Co mam zrobić? Co? Nie ma sposobu żeby go namówić żeby tego nie robił! Przynajmniej ja nie znam.- Odparłam smutno. Dziewczyny patrzyły na mnie smutno. Nie dość że Anni i Camila mi współczuły przeszłości to jeszcze tego! Czy może być gorzej, nie sądzę. Jeszcze raz popatrzyłam na sms. Zezłościłam się nie na żarty a Amat wiedział co może się stać kiedy się wnerwię! Ale obiecałam sobie że tego już nie zrobię i nie zrobię choćbym nie wiem co! Nie odzywałyśmy się przez dłuższą chwilę. Nie miałam jakiejś szczególnej potrzeby rozmawiać o nim. Chociaż czułam że z Anni i Camilą się już prawie zaprzyjaźniłam ale mam nadzieję że mi wybaczy ale uważam że to nie jest ich sprawa i nie chce ich w to wplątywać. Bo może to się tylko dla nich źle skończyć.

Ostatnio edytowany przez Poginka (09-03-14 19:18:42)

Elza Rose

- No nie wiem. Jestem prawie pewna że on będzie nas próbował poróżnić. Ale czy wy sądzicie... Dexter, Drake? No nie wiem w sumie Dexter jest nawet fajny, ale bardzo tajemniczy i nie wiem czy się zgodzi. A po za tym nie będzie miał bladego pojęcia o co chodzi. Jesteśmy bardzo różni, on jest twardy, a ja jestem bardzo wrażliwa. Ale czy wy sądzicie że chcecie się w to mieszać, przy mnie możecie stracić i wy!- Byłam zdruzgotana. Nie wiedziałam o czym myśleć, czy o trochę dziwnym pomyśle Rose czy o Amacie. Chociaż z jednej strony wcale ten pomysł nie jest taki głupi.


Anni Quinn

- Oczywiście! Nie chcemy żebyś cierpiała a my nawet nie kiwniemy palcem!- Zawołałam z urazą.- Dobrze mówię dziewczyny?- Zapytałam Rose i Camilę. Ona popatrzyły się na mnie porozumiewawczo. Ja przytaknęłam aby wiedziały o co chodzi. Byłam bardzo pewna siebie ale nie pomyślałam że może to być trudniejsze niż się wydaje.

Elza Rose

- I wróciła dawna Rose.- Pomyślałam z lekkim zdenerwowaniem. Zgasiłam światło, ułożyłam się wygodnie i zamknęłam oczy ale nie mogłam zasnąć. Wstałam i oglądnęłam się. Dziewczyny spały tak samo jak chłopaki. Wyszłam z przedziału, ponownie się rozglądnęłam.
- Mam nadzieję że nikt nie będzie przeszukiwał przedziałów.- Pomyślałam z nadzieją. Poszłam w lewą stronę. Przeszukiwałam każdy przedział ale nie zauważyłam Amata. Odetchnęłam z ulgą.
- Teraz na pewno zasnę.- Pomyślałam z ulgą. Wróciłam do przedziału ułożyłam się wygodnie zamknęłam oczy i miałam rację zasnęłam od razu.


Anni Quinn

Zasnęłam szybko śnił mi się ten cały Amat. Śniło mi się że nie dawałyśmy sobie z nim rady i porwał Elzę i więcej jej nie widzieliśmy. Obudziłam się przestraszona. Rozejrzałam się ale odetchnęłam z ulgą kiedy zauważyłam że jesteśmy dalej w pociągu. Zauważyłam też że dziewczyny i chłopaki dalej śpią. Drake' owi tak słodko ślina ciekła z buzi. Zaśmiałam się cicho. Zauważyłam że jest w pół do szóstej. Obmyłam się i wyszłam z przedziału aby poczekać nas śpioszków w jadalni.

Ostatnio edytowany przez Poginka (12-03-14 18:39:08)

~ 2 wrzesień. Jutro rano dojedziemy.
~~ Ok :)

Camila Collins

Nie pamiętam nawet kiedy zasnęłam. Wiem , że jeszcze długo po zgaszeniu świateł myślałam nad tym wszystkim , co się w ten jeden dzień wydarzyło. Zyskałam przyjaciółki . To znaczyło dla mnie więcej niż cokolwiek dotąd. Zasnęłam z uśmiechem na ustach. Taka też się obudziłam. Wesoła i pełna optymizmu , jak i pewności siebie.
-Cześć Dexter ! - uśmiechnęłam się do siedzącego w kącie chłopaka.- Nie wiesz może która godzina ?-
-Około piątej czterdzieści.-
-Dzięki.-
Wyszłam z przedziału i skierowałam się do łazienki. Szybko zajęłam się sobą i po chwili byłam "gotowa do życia". Natychmiast skierowałam się do jadalni. Przy jednym ze stolików w kącie siedzieli Anni i Drake. Nagle cała śmiałość mnie opuściła. Spuściłam wzrok i usiadłam obok nich , mówiąc tylko ciche "cześć". Anni myślała nad czymś , a Drake uśmiechnął się. Do mnie ? Odrzuciłam tą myśl i wyjęłam notatnik z kieszeni jeansów , które miałam na sobie. Zaczęłam rysować , cokolwiek , byle żeby przestać zawracać sobie głowę tymi niedorzecznymi myślami...

Rose Valentine

Wstałam i szybko się ogarnęłam. Nie zwracając uwagi na "moich" znajomych w sekundę znalazłam się przy przedziale Nick'a. Akurat w momencie , gdy chłopak z niego wychodził.
-Hej ! - uśmiechnęłam się. Chłopak odwrócił się.
-O , cześć Rose! Nie zauważyłem cię. -odwzajemnił uśmiech. - Siadasz z nami na śniadaniu ? - zapytał. Za nim z przedziału wyszła reszta kolegów , Daniel piszący coś na telefonie i Izabelo wyglądająca jak modelka przed pokazem. Reszta wyglądała normalnie. Przywitali się z nią i razem ruszyli na jadalnię. Po chwili siedzieli już przy stoliku. Rose kątem oka zauważyła Anni , Drake'a i Camilę przy innym stoliku w drugim końcu sali.
-Jak tam noc ? - zapytała Nina.
-U mnie dobrze , a u ciebie ? -
-Miałam na maksa pokręcony sen ! - wtrąciła się Darcy. Wszyscy spojrzeli na nią i zaczęła mówić. Moje myśli krążyły jednak wokół kogoś zupełnie innego ...

Camila Collins

Nawet mnie nie zauważyli. Nie wiem , czy był to powód do radości , czy do płaczu.  Siedziałam cicho , nie odzywając się , rysując , podczas gdy oni śmiali się i gadali. Nawet nie próbowałam włączyć się do rozmowy. Chciałam , ale nie mogłam. Nie byłam taka zabawna i wesoła jak oni , byłam inna. Negatywnie inna. Jednak to zaowocowało nowym rysunkiem. Z początku nie wiedziałam co rysuję , jednak w miarę powstawania zorientowałam się i dołożyłam wszelkich starań , żeby rysunek wyszedł mi najlepiej jak potrafię. Gdy dołączyli do nas Dexter i Elza skończyłam i natychmiast schowałam zeszyt. Nikomu nie pokarzę tego , co właśnie narysowałam. Nigdy.

Rose Valentine

Nigdy nie czułam się tak dobrze ! Żartom i śmiechowi nie było końca. Sama nie wiem kiedy skończyłam rozmyślać i włączyłam się do rozmowy. Dopiero pojawienie się dziwnego człowieka w czerwonym płaszczu przerwało rozmowę. Podał on nam karty , takie jak w restauracjach, Chwilę zastanawialiśmy się nad wyborem dań , a po chwili zgłosiliśmy swoje zamówienia. Mężczyzna odszedł , a właściwie odjechał w kierunku następnego stolika z "moimi" znajomymi.
-Czy on jest robotem ?- zapytałam cicho. Przyjaciele popatrzyli na mnie zdziwieni.
-Tak.- powiedziała powoli Izabel.
- Powiedziałam coś nie tak ? - zapytałam. Zdziwiła mnie ta nagła zmiana nastroju.
Popatrzyli po sobie , a potem wszyscy wybuchnęli śmiechem. Ja nadal nic nie rozumiałam. Po chwili uspokoili się.
- W kwestii wyjaśnień , nasze zdziwienie jest z tąd , że my zorientowaliśmy się dopiero w drodze powrotnej , a ty niemal od razu. A jakbyś widziała swoją minę ! - powiedziała Nina , po czym znowu zaczęła się śmiać. Ja również.